1. Het geschil dat aan de orde is in ABRvS 28 september 2016, ECLI:NL:RVS:2016:2543 betreft de hoogte van de drempel die het college hanteerde voor de vaststelling van het normaal maatschappelijk risico. De Afdeling bestendigt haar eerdere jurisprudentie inzake de 5%-drempel en laat zien dat de bestuursrechter de omvang van het normale maatschappelijke risico niet terughoudend toetst.

1. De vraag of het uitrijden van mest al dan niet onlosmakelijk verbonden is met het houden van dieren is inmiddels in meerdere uitspraken van de ABRvS aan de orde gesteld. De lijn van de ABRvS is daarbij telkens hetzelfde: het houden van dieren leidt tot de productie van mest en dat kan in zoverre niet los van elkaar worden gezien. Dat betekent echter niet dat het houden van dieren ook noodzakelijkerwijs leidt tot het uitrijden van mest, zodat niet...

1. De in hoger beroep in geding zijnde omgevingsvergunning is een ruimtelijk besluit (art. 2.1 lid 1 aanhef onderdeel b en c jo. art. 2.12 lid 1 aanhef en onderdeel a onder 3° Wabo) waarop het toetsingscriterium het waarborgen van een ‘goede ruimtelijke ordening’ van toepassing is. Onder een ‘goede ruimtelijke ordening’ wordt in dit geval een ‘aanvaardbaar woon- en leefklimaat’ verstaan. Hoewel nergens in de uitspraak is vastgesteld dat sprake is van een inrichting in de zin van de...

1. De uitspraken van de Afdeling van 22 juni 2016 (ECLI:NL:RVS:2016:1735), 29 juni 2016 (ECLI:NL:RVS:2016:1814), 13 juli 2016 (ECLI:NL:RVS:2016:1944) en (ECLI:NL:RVS:2016:2155) zijn geselecteerd en worden gezamenlijk van een noot voorzien, omdat daarin de omvang van de onderzoekslasten in het kader van het bestemmingsplan aan bod komt.

1. In de uitspraken van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 29 juni 2016 (ECLI:NL:RVS:2016:1794) en van 21 september 2016 (ECLI:NL:RVS:2016:2518) speelt het aspect ‘gezondheid’ een rol. Dit onderwerp mag op steeds meer belangstelling rekenen binnen het omgevingsrecht, reden genoeg om daar wat dieper op in te gaan. Eerst sta ik kort stil bij de belangrijkste overwegingen in beide uitspraken, waarna ik het onderwerp ‘gezondheid’ in een wat breder perspectief zal bespreken.

1. ABRvS 15 juni 2016, ECLI:NL:RVS:2016:1650 (Cassandraplein Eindhoven), maakt allereerst duidelijk dat de Afdeling de planschade- en nadeelcompensatiejurisprudentie inzake het hanteren van een vaste drempel en/of korting voor de toepassing van het normaal maatschappelijk risico waar mogelijk wil uniformeren. Het hanteren van een vaste maatstaf voor het normaal maatschappelijk risico, bijvoorbeeld in de vorm van een vaste drempel of korting, acht de Afdeling bestuursrechtspraak zowel in de planschade- als in de nadeelcompensatiejurisprudentie aanvaardbaar met het oog op de uniformiteit en...

1. Bij mijn weten is ABRvS 10 augustus 2016 (ECLI:NL:RVS:2016:2182, 201509288/1/A1) de eerste keer dat de Afdeling zich expliciet uitspreekt over de verhouding tussen artikel 2.17 en 2.20 Activiteitenbesluit ten aanzien van gevoelige objecten gelegen op een gezoneerd industrieterrein. Aanleiding hiervoor is een verzoek om maatwerkvoorschriften van bewoners van bedrijfswoningen op het industrieterrein ‘Middelblok’ te Gouda, die hinder ondervinden van een inrichting die aan de overzijde van de Hollandsche IJssel en niet op hetzelfde gezoneerde industrieterrein is gelegen.

1. Aan de jurisprudentiestroom over de ladder voor duurzame verstedelijking is voorlopig nog geen einde gekomen. In de uitspraak van 4 mei 2016 (ECLI:NL:RVS:2016:1208, 201504193/1/R1) staat de vraag centraal wanneer een stedelijke ontwikkeling ‘nieuw’ is. Uit de uitspraak van 1 juni 2016 (ECLI:NL:RVS:2016:1503, 201503801/1/R2) volgt dat er nieuwe stedelijke ontwikkelingen zijn waarop de ladder voor duurzame verstedelijking niet van toepassing is.

1. De jurisprudentie rondom de Reparatiewet BZK die op 29 november 2014 in werking is getreden, draagt ook in het tweede kwartaal van 2016 bij aan een beter begrip van het doel en de reikwijdte van deze stelselwijziging. Inmiddels is voor gemeenten wel duidelijk dat de Bouwverordening voor wat betreft stedenbouwkundige voorschriften, zoals parkeernormen, niet langer een aanvullende werking heeft, voor zover ontwikkelingen stoelen op een nieuw bestemmingsplan. Stedenbouwkundige voorschriften zullen dus in dat nieuwe bestemmingsplan zelf opgenomen moeten worden....

1. Aan de achterkant van de woning van appellant in Boskoop wordt een nieuwe woonwijk met 390 woningen en bijbehorende voorzieningen gerealiseerd. Daartoe is een wijzigingsplan vastgesteld, waardoor de waarde van de woning van appellant aanzienlijk in waarde daalt (de waardevermindering is begroot op 7,9 procent).